Door alle lijden
Als ik het lijdensevangelie lees, vind ik het nu zeer bijzonder hoe Jezus spreekt over wat Hem te wachten staat. En hoewel Hij precies wist wat er stond te gebeuren had Hij nog de kracht en de moed om Zijn leerlingen alles duidelijk te maken en zelfs al te troosten. Wij, gewone stervelingen, weten niet wat ons te wachten staat; er is geen leerschool om alvast in te spelen en je voor te bereiden op lijden en verlies. We zeggen het wel: “men lijdt het meest aan het lijden wat men vreest…” en we proberen elkaar daarmee te sterken. Maar zelfs het vervolg van die zin: “maar wat nooit op komt dagen”, kan op geen enkele manier het individuele lijden verminderen. Wat een geweldige troost is het dan dat we terecht kunnen bij onze lijdende Heer, die in staat blijft om Zijn armen om je heen te leggen en Zijn troostende handen naar je uit te steken. Troostvoller kan ik het niet bedenken!
Hartelijke groet,
Atie
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.