Over muren en bruggen

‘Mensen bouwen te veel muren en te weinig bruggen’, zei iemand eens.  Mijn vraag aan u is: bent u een bruggenbouwer of verschuilt u zich liever achter de muren?  Ja, ik bedoel het over geloven, onderweg in dit leven. Dankzij Jezus is er een brug gekomen voor ons allemaal. Via die brug is er een veilige overkant voor ons. Maar kijk uit: wat kom je op die geloofsbrug een muren tegen die wij zelf daar hebben geplaatst! Omdat wij maar menen dat bepaalde personen op deze brug niet welkom zijn: ze horen er niet bij Moeten wij dan beoordelen met wie we op deze brug zijn? Dikwijls zijn dan onze muren hindernissen voor hen die op die brug onderweg zijn. En heel veel mensen raken op die geloofsbrug de weg en richting kwijt omdat ze te veel muren tegenkomen op die brug. Wat jammer nou dat die muren de hindernissen zijn om de weg op de brug kwijt te raken. Heeft dan de ook kerk in het verleden (en misschien nu nog) te veel muren opgemetseld op deze geloofsbrug? En zijn daarom velen het zicht op die veilige overkant van die brug kwijtgeraakt? Daarom zing met mij onderweg op die brug, blij en vrijuit:

‘Want de deuren van Mijn rijk staan voor allen open. Laten daarom groot en klein ze allen bij Mij binnenlopen!”

Age Ploegstra

Dé Waarheid

Veel weten is veel begrijpen.
Maar wat weten we nu helemaal? Tegenwoordig schijnt zowat iedereen de waarheid in pacht te hebben. Luid verkondigd om maar zoveel mogelijk mensen achter je te krijgen om eigen waarheid als dé waarheid uit te dragen. Maar hebben we eigenlijk een keuze als we waarheid willen kiezen? Als goed voorgeleefde christenen denken we het antwoord wel te weten. Jezus Christus is de Weg, dé Waarheid en het Leven. Maar stellen we die wetenschap alleen op onze ontvangen kennis en het van huis uit geleerde? Tegenwoordig moet toch alles bewezen worden? Hoewel, is geloven nou niet precies onbewezen geloof?

Laat ik mijn overtuiging dan maar eens naar voren brengen.
Geloven in de Waarheid van onze Here, dát durf ik een bewezen geloof te noemen. In mijn vaste overtuiging dat de Bijbel, de Schrift werkelijk een door God en vanuit zijn Geest ontvangen Woord is, mogen we daaruit de bewezenverklaring van De Waarheid ondervinden. Want hoe kan het anders dat Koning en profeet David duizend jaar voor Christus al van zijn kruisdood en opstanding kon schrijven? Hoe kan het anders dat de profetieën uit het Oude Testament in de loop van de afgelopen eeuwen al tot waarheid zijn geworden? In Jezus’ tijd op aarde waren er zichtbare tekenen van wonderen die ook al door de profeten waren voorspeld. Jezus zei niet zomaar wat, Hij deed geen wonderen om de mensen Zijn kunsten te laten zien, nee, Hij volbracht tot in Zijn kruisdood én Zijn opstanding precies datgene wat de profeten van Hem hadden geprofeteerd. Niet een soort weersvoorspelling (dat is altijd een ‘verwachting’) maar de waarheid zoals die in Christus Jezus aan de mensen werd en wordt geopenbaard.
Is de keuze dan moeilijk om waarachtig die waarheid te kiezen die ons is voorgehouden in zijn Woord en Daad? Nee, want dit is de zuivere Waarheid!

Opstaan

De grootste glorie in een mensenleven is niet wanneer je valt maar elke keer dat je weer opstaat. Nelson Mandela zei dit eens en hij heeft groot gelijk, want wat vallen wij vaak. En soms denk ik wel eens: blijf maar liggen en wacht zomaar op het einde.
Ik mag ook denken aan de Here Jezus die op de eerste dag opstond uit het graf. Een lied zegt het al: Heerlijk bent U opgestaan, de eeuwige dood kon het van Hem niet winnen. De deuren van de dood gingen open en als de Grote Overwinnaar trad Jezus naar buiten. Vandaar dat op die eerste dag van de week de gemeente samenkomt.
Dus dat opstaan van Jezus : had dat men ons te maken? Jazeker! Want wij hadden het zo verknald in ons leven, er was voor ons geen redden meer aan. Verslagen lagen we er bij , uitgeteld. Toen zond God zijn allerliefste Zoon, Zijn eigen vlees en bloed en die overwon, zodat het voor ons weer mogelijk werd om op te staan.
En nu kunnen we dood weer in de ogen kijken. Maar wees eerlijk: de dood in de ogen kijken doet je schrikken van jezelf. Ik schrik daar tenminste wel van. Maar het is goed om te weten: Jezus is het die dat voor ons overwon! Hij overwon voor ons dat gedeelte waar wij voor dood lagen. Zijn overwinning staat daar garant voor. Dus gemeente: het is wat een lied zegt: Want geen dood noch graf rukt mij ooit van Jezus af! Halleluja!
Age Ploegstra

Zoekend naar het ‘weten’

Iedere dag opnieuw is daar de vraag wat de zin en de waarheid in ons leven is. Wat doen we of waarom doen we iets niet? Wat is ons doel, wat de zin van ons leven? We leerden in de lessen over de catechismus al de vraag te stellen: “Waarom (of waartoe) zijn wij op aard?” En daar stond dan het antwoord direct achter. Maar een antwoord is bij onze grote vragen vaak niet te vinden; dat is helemaal verborgen. Ik las dit in de volgende woorden: ‘het ligt verhuld in Uw geheim dat eind is en begin’. En ik werd gelijk in de tekst getrokken van dit stuk proza. Het sprak over de mens, op zoek naar wijsheid. Een eindeloze zoektocht. Niemand die kon antwoorden, want niemand had ooit iets ervan gezien of erover gehoord. Als men al iets vermoedde kwamen er slechts enkele aarzelende woorden. En ook hier werd geprobeerd een antwoord te formuleren. Maar dat antwoord werd een biddende vraag. Want al ons zoeken naar wijsheid, of we dat met verstand of uit het hart doen laat God uitkomen op de erkenning dat wij als maaksel van Zijn hand deze wereld moeten doorléven, ons erin moeten onderdompelen en dit leven moeten ondergaan. En dan komt er het vragen, het bidden: Here, als wij het spoor bijster zijn, geef ons denken dan moed. Leer ons luisteren naar uw Geest, die zelfs doven laat horen. Goede God, eer aan U, aan de Zoon en aan de Geest; het geheim van oorsprong en begin en dat in het eind ons wacht.

De tien woorden

De volgende woorden heeft ds. P. Dijkstra u in maart 2020 meegegeven.

Toen men mij vroeg om een soort van overdenking te schrijven voor de website van de Pelikaankerk kwam spontaan in mij op : “De Tien woorden”. Waarom weet ik ook niet.  In het verleden bezorgden ze mij een soort trauma. Je mag dit niet en je mag dat niet.  Je was bijna altijd in overtreding.  Er werd je een groot schuldgevoel aangepraat.  Ik heb zelfs een voorganger horen zeggen: : “Je zult branden in de hel en tongkauwen in het vuur”.

Gelukkig heb ik mij daaraan ontworsteld. Probeer de “Blijde Boodschap” te brengen.  Nu worden we getroffen door het Coronavirus en hoe te handelen? 

Wat voegen de “Tien woorden” daar nog aan toe?

Allereerst moet ik zeggen dat de “Tien woorden”  staan in het teken van de bevrijding.  Ik ben God en heb jullie uit Egypte bevrijd/gered.   

De tien woorden bevatten allerlei regels voor ons samenleven en roepen ons op te luisteren naar God en elkaar. Daar mogen we ons aan houden en vasthouden. Nu worden we geconfronteerd met het coronavirus. Ook daarvan willen we bevrijd worden. Ook daar gelden er allerlei regels en voorschriften.  Handen wassen, afstand houden, geen handen geven etc. Richtlijnen, zoals U wilt. Dat zijn de tien woorden ook.   Ik roep ze nog maar even in herinnering. Ik ben God en heb jullie uit Egypte bevrijd. Je mag niet tot een andere God bidden. Je mag nooit een beeld maken en dat aanbidden. Je mag mijn naam niet zomaar gebruiken. Denk aan de sabbat, het is en heilige dag, een rustdag. Heb respect voor je vader en moeder. Je mag niemand doden. Wees trouw en houd van elkaar. Je mag niet stelen. Lieg niet over anderen of tegen anderen. Wees niet jaloers op wat een ander heeft. Houden we ons niet aan deze regels dan moeten we de consequenties ook aanvaarden. Vroeger was het standaard in de kerkdienst. Nu hoor je ze amper meer verzuchten veel kerkgangers. De samenvatting van deze woorden vinden we in Mt. 22 : 36 t/m 40 . Heb de Heer uw God lief en uw naaste als uzelf.  Dat laatste mogen we in deze tijd absoluut niet vergeten.

Zorgen voor elkaar. Er zijn voor elkaar. Het lijkt er soms niet op. Hamsteren etc. Ieder voor zichzelf. Het eerste mogen we ook niet vergeten.  God liefhebben. Vertrouwen op God. (Zie de overweging van Nelleke Berntsen.)

Bij mij kwam ook de verheerlijking op de berg naar boven. Jezus in gesprek met Mozes en Elia. Daar lezen we:” Zij zagen niemand dan Jezus alleen”. (Mt. 17 : 8”).  Een kwetsbare mensengestalte. Maar Jezus gelaat straalde toen de stem klonk. Een menselijk gelaat.

Het menselijk gelaat, dat is de eerste waarheid., de eerste taal, zei de joodse denker Emmanuel Levinas. Wij geloven in het geheim dat er één mens op deze aarde was in wie het gelaat van de Eeuwige zichtbaar is geworden. Zijn leven is bekend, zijn woorden zijn bewaard, dit woord:” Wat ge der minsten der mijnen hebt gedaan, dat hebt ge Mij gedaan” .  Wij zullen de mensen opnieuw moeten gaan tellen, er is er geen een teveel. Wij zullen heel goed op elkaar moeten passen. Structuren die mensen afbreken, moeten verdwijnen, en de krachten die mensen afbreken, moeten verdwijnen, en de krachten die mensen bedreigen, zullen getemd moeten worden. Misschien moeten we de berg op om dat nog eens goed te overdenken.  Dan zullen we teruggekeerd in de vlakte van het leven van alledag, aan onze wereld een menselijk gelaat kunnen geven.  Maar laten we ons dan wel aan de regels houden!

Moge de Heer u zegenen en u beschermen

Moge de Heer het licht van Zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn. Moge de Heer u zijn gelaat toewenden en u vrede geven. Mt. 6 : 24 t/m 26)

ds. Pieter Dijkstra