Publicatie boek van Age Ploegstra – Bij de tijd
Beste mensen of, zoals mijn vader zou zeggen, beminde gelovigen.
In het zondagsblad van de Pelikaankerk en in de Geandewei wordt regelmatig op deze plaats een ‘stukje’ van mijn vader Age Ploegstra geplaatst. Inmiddels zijn dat er al heel wat en we weten dat het door velen met aandacht wordt gelezen. Daarom hebben we ter ere van zijn 90e verjaardag alle verhalen die hij tot nu toe geschreven heeft gebundeld in een boek. Dit boek is te bestellen bij uitgeverij de Pinne uit Menaam. U vindt het boek op www.depinne.nl maar ook rechtstreeks via de link https://publish.pinne.nl/books/365210 De baten van dit boek ( ongeveer €4,- worden in zijn geheel aan de Pelikaankerk overgemaakt!
Ook makkelijk via intekenlijst!
De komende 3 weken ligt er in de kerk een intekenlijst waarop u het boek kunt bestellen. Contante betaling bij levering. € 14,95 per exemplaar. De opbrengst voor de kerk is ongeveer € 4,- per verkocht exemplaar.
Bij de tijd en bijkomen
Beste en lieve mensen van de Pelikaankerk! Ik schrijf dit even expliciet op omdat ik afgelopen Paaszondag weer eens in uw midden was. Opnieuw viel me op dat ik verwelkomd word alsof ik vorige week er nog bij was. En ik ben niet alleen die dat opmerkt: er waren meer mensen die, omdat het Pasen is en, vooruit, ook gezien de speciale gelegenheid, voor het eerst of sinds lange tijd in de kerk waren. En ook hen valt de warmte, het informele en de openheid op. En ook de prachtige muziek en de op maat gesneden dienst werden erg gewaardeerd. Misschien bent u dit niet eens bewust. En toch is het heel bijzonder. Ik heb in mijn leven ook vaak meegemaakt dat een kerk een afgesloten bastion was voor uitsluitend (bepaalde) gemeenteleden. Dat voorzichtige toenaderingen meteen werden gevolgd door een lijst van eisen voordat ik of bekenden van mij welkom waren. Je werd geacht de rituelen te kennen en als dat niet het geval was, werd je bestraffend toegekeken.
Toegegeven: dit zijn voorbeelden die soms al jaren geleden zijn gebeurd en veel is ten goede veranderd. Maar die ervaringen zijn erg kwetsend en zijn soms lastig of helemaal niet te vergeten. Het enige medicijn zijn de nieuwe ervaringen die het tegendeel tonen en laten voelen. Als je dan vrij en zonder oordeel binnen mag lopen dan voelt dan warm en verfrissend.
Ook ik probeer zo onbevooroordeeld mogelijk in het leven te staan. Eerst echt luisteren wat iemand te vertellen heeft, wat het mooie in die mens is. Niet na één zin mijn (voor-) oordeel klaar hebben maar eerst het hele verhaal horen, zonder mijn onderbrekingen. Ik doe mijn best maar het lukt me niet altijd. Is het daarom ook waarom in je in stilte bidt? Dan is het mooi om op een plaats te komen waar je thuiskomt. Waar je een leven lang ervaringen hebt opgedaan, soms lang geleden en soms recent nog. En waar je welkom bent om je vader een prachtige verrassing te bezorgen maar ook te genieten van uw stilzwijgend welkom.
Of u er bewust van was of niet: dank u wel!
Lees ook het artikel op het Friesch Dagblad
Fonger Ploegstra